金谷园

金谷园原文：

⑴左省：门下省。杜拾遗：即杜甫，曾任左拾遗。⑵“联步”句：意为两人一起同趋，然后各归东西。联步：同行。丹陛：皇宫的红色台阶，借指朝廷。⑶曹：官署。限：阻隔，引申为分隔。紫微：古人以紫微星垣比喻皇帝居处，此指朝会时皇帝所居的宣政殿。中书省在殿西，门下省在殿东。⑷天仗：(...)
安排打凤牢龙计，准备兴邦立国机。某乃周瑜是也。我遣鲁肃持书一封，直至赤壁连城。请刘玄德赴会，此人欣然而来。某今日在此黄鹤楼上，安排筵宴，等待刘玄德，他此一来中我之计。英雄甲士，暗藏在壁衣之后。令人楼下觑者，若刘玄德来时，报复我知道。理会的。忆昔当年涿郡东，桃园结义会英雄。纷纷四海皆兄弟，谁似三人有始终。某乃刘玄德是也。今有周瑜元帅，差鲁肃请我黄鹤楼上赴碧莲会。离了赤壁连城，可早来到这江东黄鹤楼下。令人报复去，道有刘玄德至此也。喏，报的元帅得知，刘玄德至此也。道有请。理会的。有请。呀、呀、呀，玄德公，一自霜松露菊，鸿雁秋风，大战于赤壁之下，彼各两分，叹光阴迅速，日月逡巡；奈关山迢递，途路跋涉，恨不能一面之会，使某刻石而记于心怀，雕木而印于肺腑。某常思玄德公信义愈明，德服内外，严正而不失其道，追景升之顾，则情感三军；恋义兵之随，则甘于同败，终济大业。某常思玄德公往昔之好，今具浊酒菲肴，敢劳玄德公，屈高就下，枉驾来临，诚为周瑜万幸也！元帅，自赤壁相别，久不得会。元帅破曹操百万雄师，有如此重恩，未能答报，今日感蒙置酒张筵，刘备何以克当？玄德公，自建安之秋，九月既望，猛风烈火，水陆并进，人马烧溺，北军大败，曹操引军步走，某与玄德公袭至南郡，曹操残兵饥疫，死者甚众。某想当时共讨曹操，正所谓扶三纲立人极，诛乱臣贼子，于千百载之下，使古今信义，无时而不明也。若非除残去秽，今日个焉能坐视江陵？某常思玄德公，无时不挂于心，某故此远劳尊体也。元帅深通虎略，善晓龙韬，展济世之神机，运安邦之妙策。扫除残暴，剿灭奸邪，真乃天下英雄，诚为庙堂伟器。今日重会尊席，实乃刘备万幸也。某着军兵四面埋伏，威慑刘备，看此人有惧怯之心么？玄德公，俺江东鄙琐，虽是个微末境界，你看那江涛险峻，山势嵯峨。今日俺宴会此楼，四围眼景，观之不足。玄德公，你看俺这楼外之景咱。元帅。黄鹤楼乃江南之胜景。某推开这吊窗，我试倚栏观看咱。好是奇怪也，他既请我赴会，可怎生四面八方兵山相似？刘备也，你寻思波，早是不来呵，也罢。我自有个主意。元帅，是好景致也。元帅，此楼外四围之景，山川秀丽，草木清奇，西北有大江之险，东南望翠岭之巅。乃吴主兴隆之地，真乃为霸业之乡，诚为虎踞龙蟠之势也。玄德公可休要作疑，
二月三日，曹丕说。时间过得很快，我们分别又将四年。三年不见，《东山》诗里的士兵尚且感叹离别时间太长，何况我们分别都已经超过三年，思念之情怎么能够忍受呢！虽然书信来往，不足以解除郁结在心头的深切怀念之情。 前一年流行疾疫，亲戚朋友多数遭受不幸，徐干、陈琳、应瑒、刘桢，很快相继都去世，我内心的悲痛怎么能用言语表达啊？过去在一起交往相处，外出时车子连着车子，休息时座位相连，何曾片刻互相分离！每当我们互相传杯饮酒的时候，弦乐管乐一齐伴奏，酒喝得痛快，满面红光，仰头吟诵自己刚作出的诗，每当沉醉在欢乐的时候，恍惚间却未觉得这是难得的欢乐。我以(...)
我如何呼做保人？你公是挨风，爹是仆射，你如何不是保人？又道三代相门。
三、四句写水旁岸上；五、六句则写水中洲渚。梅尧臣《游隐静山》有“溅溅涧水浅，苒苒菖蒲稠。菖蒲花(...)
杜甫到江陵，在秋天。宋玉名篇《九辩》正以悲秋发端：“悲哉秋之为气也，萧瑟兮草木摇落而变衰。”其辞旨又在抒写“贫士失职而志不平”，与杜甫当时的情怀共鸣(...)
坐堆＿，行答飒，立龙钟。有时三盏两盏，淡酒醉蒙鸿。四十九年前事，一百八盘狭路，拄杖倚墙东。老境何所似，只与少年同。
蜡烛花中月满窗。楚梅初试寿阳妆。麒麟为脯玉为浆。
西汉的都城长安城上空已是黑云乱翻，李傕、郭汜等人在这里制造事端。我忍痛告别了中原的乡土，把一身暂托给遥远的荆蛮。送行时亲戚眼里噙着泪水，朋友们依依不舍攀着车辕。走出门满目萧条一无所见，只有堆堆白骨遮蔽了郊原。一个妇人面带饥色坐路边，轻轻把孩子放在细草中间。婴儿哭声撕裂母亲的肝肺，饥妇人忍不住回头看，但终于洒泪独自走去，“我自己还不知道死在何处，谁能叫我们母子双双保全？”不等她说完，我赶紧策马离去，不忍再听这伤心的语言。登上霸陵的高地继续向南，回过头我远望着西京长安。领悟了《下泉》诗作者思念(...)
这首词抒写女子的离愁别恨。词以形传神，从人物的外貌转而深入其内心世界，通过描写一位歌女的生活片断，即在冬日的清晨起床梳妆时的生活情景，展现了歌女们痛苦与苦闷的内心世界。上片即行点题。首二句以素描手法勾勒出一幅图画：主人公于冬日凌晨临镜梳妆，精心地在额上涂出梅状五色花朵。“帘幕卷”，暗示她已起床；轻霜，气候只微寒；因微寒而呵手，可想见她的娇怯；梅妆，是一种美妆，始于南朝宋寿阳公主；试梅妆，谓试着描画梅花妆。后二句写她本有离愁别恨，所以把眉画得像远山一样修长。古人有以山水喻别离的习惯，眉黛之长，象征水阔山长。用远山比美人之眉，由来已久。以上，读者从歌女一番对镜梳妆、顾影自怜的举动中，尤其是从她描眉作“远山长”当中，可以窥见她内心的凄苦和对爱情的渴望。下片极其成功进行了心理刻画，描写了歌女内心的凄苦和悲凉。首三句写她追忆往事，哀叹芳年易逝，内心伤感不已。此三句，寥寥数语便道出了女主人公对于自身命运不能自主而只得让美好年华虚度在陪人欢笑上的痛楚。结尾三句，以女主人公“拟歌先敛”、强颜欢笑、寸肠欲断的情态，活灵活现地刻画出歌女无法获得幸福生活而为生计被迫卖唱的痛苦心情。“拟歌先敛，欲笑还颦”八个字，透露了这位靠色艺谋生的歌女不得不强颜欢笑的苦闷。自己卷起带霜的门帘，然后呵手试妆，可见其孤独困苦。是对卖笑生活的总结，也是对从良后的现实的概括。末句“最断人肠”隐含着作者的同情，语简意深，十分传神。此词写人眉目传神，入木三分，将歌妓的怨嗟和悲苦刻画得栩栩如生、呼之欲出，足见词人生活体验和艺术功力之深。

金谷园拼音解读：

⑴zuǒ shěng ：mén xià shěng 。dù shí yí ：jí dù fǔ ，céng rèn zuǒ shí yí 。⑵“lián bù ”jù ：yì wéi liǎng rén yī qǐ tóng qū ，rán hòu gè guī dōng xī 。lián bù ：tóng háng 。dān bì ：huáng gōng de hóng sè tái jiē ，jiè zhǐ cháo tíng 。⑶cáo ：guān shǔ 。xiàn ：zǔ gé ，yǐn shēn wéi fèn gé 。zǐ wēi ：gǔ rén yǐ zǐ wēi xīng yuán bǐ yù huáng dì jū chù ，cǐ zhǐ cháo huì shí huáng dì suǒ jū de xuān zhèng diàn 。zhōng shū shěng zài diàn xī ，mén xià shěng zài diàn dōng 。⑷tiān zhàng ：(...)
ān pái dǎ fèng láo lóng jì ，zhǔn bèi xìng bāng lì guó jī 。mǒu nǎi zhōu yú shì yě 。wǒ qiǎn lǔ sù chí shū yī fēng ，zhí zhì chì bì lián chéng 。qǐng liú xuán dé fù huì ，cǐ rén xīn rán ér lái 。mǒu jīn rì zài cǐ huáng hè lóu shàng ，ān pái yàn yàn ，děng dài liú xuán dé ，tā cǐ yī lái zhōng wǒ zhī jì 。yīng xióng jiǎ shì ，àn cáng zài bì yī zhī hòu 。lìng rén lóu xià qù zhě ，ruò liú xuán dé lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。lǐ huì de 。yì xī dāng nián zhuō jun4 dōng ，táo yuán jié yì huì yīng xióng 。fēn fēn sì hǎi jiē xiōng dì ，shuí sì sān rén yǒu shǐ zhōng 。mǒu nǎi liú xuán dé shì yě 。jīn yǒu zhōu yú yuán shuài ，chà lǔ sù qǐng wǒ huáng hè lóu shàng fù bì lián huì 。lí le chì bì lián chéng ，kě zǎo lái dào zhè jiāng dōng huáng hè lóu xià 。lìng rén bào fù qù ，dào yǒu liú xuán dé zhì cǐ yě 。nuò ，bào de yuán shuài dé zhī ，liú xuán dé zhì cǐ yě 。dào yǒu qǐng 。lǐ huì de 。yǒu qǐng 。ya 、ya 、ya ，xuán dé gōng ，yī zì shuāng sōng lù jú ，hóng yàn qiū fēng ，dà zhàn yú chì bì zhī xià ，bǐ gè liǎng fèn ，tàn guāng yīn xùn sù ，rì yuè qūn xún ；nài guān shān tiáo dì ，tú lù bá shè ，hèn bú néng yī miàn zhī huì ，shǐ mǒu kè shí ér jì yú xīn huái ，diāo mù ér yìn yú fèi fǔ 。mǒu cháng sī xuán dé gōng xìn yì yù míng ，dé fú nèi wài ，yán zhèng ér bú shī qí dào ，zhuī jǐng shēng zhī gù ，zé qíng gǎn sān jun1 ；liàn yì bīng zhī suí ，zé gān yú tóng bài ，zhōng jì dà yè 。mǒu cháng sī xuán dé gōng wǎng xī zhī hǎo ，jīn jù zhuó jiǔ fēi yáo ，gǎn láo xuán dé gōng ，qū gāo jiù xià ，wǎng jià lái lín ，chéng wéi zhōu yú wàn xìng yě ！yuán shuài ，zì chì bì xiàng bié ，jiǔ bú dé huì 。yuán shuài pò cáo cāo bǎi wàn xióng shī ，yǒu rú cǐ zhòng ēn ，wèi néng dá bào ，jīn rì gǎn méng zhì jiǔ zhāng yàn ，liú bèi hé yǐ kè dāng ？xuán dé gōng ，zì jiàn ān zhī qiū ，jiǔ yuè jì wàng ，měng fēng liè huǒ ，shuǐ lù bìng jìn ，rén mǎ shāo nì ，běi jun1 dà bài ，cáo cāo yǐn jun1 bù zǒu ，mǒu yǔ xuán dé gōng xí zhì nán jun4 ，cáo cāo cán bīng jī yì ，sǐ zhě shèn zhòng 。mǒu xiǎng dāng shí gòng tǎo cáo cāo ，zhèng suǒ wèi fú sān gāng lì rén jí ，zhū luàn chén zéi zǐ ，yú qiān bǎi zǎi zhī xià ，shǐ gǔ jīn xìn yì ，wú shí ér bú míng yě 。ruò fēi chú cán qù huì ，jīn rì gè yān néng zuò shì jiāng líng ？mǒu cháng sī xuán dé gōng ，wú shí bú guà yú xīn ，mǒu gù cǐ yuǎn láo zūn tǐ yě 。yuán shuài shēn tōng hǔ luè ，shàn xiǎo lóng tāo ，zhǎn jì shì zhī shén jī ，yùn ān bāng zhī miào cè 。sǎo chú cán bào ，jiǎo miè jiān xié ，zhēn nǎi tiān xià yīng xióng ，chéng wéi miào táng wěi qì 。jīn rì zhòng huì zūn xí ，shí nǎi liú bèi wàn xìng yě 。mǒu zhe jun1 bīng sì miàn mái fú ，wēi shè liú bèi ，kàn cǐ rén yǒu jù qiè zhī xīn me ？xuán dé gōng ，ǎn jiāng dōng bǐ suǒ ，suī shì gè wēi mò jìng jiè ，nǐ kàn nà jiāng tāo xiǎn jun4 ，shān shì cuó é 。jīn rì ǎn yàn huì cǐ lóu ，sì wéi yǎn jǐng ，guān zhī bú zú 。xuán dé gōng ，nǐ kàn ǎn zhè lóu wài zhī jǐng zán 。yuán shuài 。huáng hè lóu nǎi jiāng nán zhī shèng jǐng 。mǒu tuī kāi zhè diào chuāng ，wǒ shì yǐ lán guān kàn zán 。hǎo shì qí guài yě ，tā jì qǐng wǒ fù huì ，kě zěn shēng sì miàn bā fāng bīng shān xiàng sì ？liú bèi yě ，nǐ xún sī bō ，zǎo shì bú lái hē ，yě bà 。wǒ zì yǒu gè zhǔ yì 。yuán shuài ，shì hǎo jǐng zhì yě 。yuán shuài ，cǐ lóu wài sì wéi zhī jǐng ，shān chuān xiù lì ，cǎo mù qīng qí ，xī běi yǒu dà jiāng zhī xiǎn ，dōng nán wàng cuì lǐng zhī diān 。nǎi wú zhǔ xìng lóng zhī dì ，zhēn nǎi wéi bà yè zhī xiāng ，chéng wéi hǔ jù lóng pán zhī shì yě 。xuán dé gōng kě xiū yào zuò yí ，
èr yuè sān rì ，cáo pī shuō 。shí jiān guò dé hěn kuài ，wǒ men fèn bié yòu jiāng sì nián 。sān nián bú jiàn ，《dōng shān 》shī lǐ de shì bīng shàng qiě gǎn tàn lí bié shí jiān tài zhǎng ，hé kuàng wǒ men fèn bié dōu yǐ jīng chāo guò sān nián ，sī niàn zhī qíng zěn me néng gòu rěn shòu ne ！suī rán shū xìn lái wǎng ，bú zú yǐ jiě chú yù jié zài xīn tóu de shēn qiē huái niàn zhī qíng 。 qián yī nián liú háng jí yì ，qīn qī péng yǒu duō shù zāo shòu bú xìng ，xú gàn 、chén lín 、yīng yáng 、liú zhēn ，hěn kuài xiàng jì dōu qù shì ，wǒ nèi xīn de bēi tòng zěn me néng yòng yán yǔ biǎo dá ā ？guò qù zài yī qǐ jiāo wǎng xiàng chù ，wài chū shí chē zǐ lián zhe chē zǐ ，xiū xī shí zuò wèi xiàng lián ，hé céng piàn kè hù xiàng fèn lí ！měi dāng wǒ men hù xiàng chuán bēi yǐn jiǔ de shí hòu ，xián lè guǎn lè yī qí bàn zòu ，jiǔ hē dé tòng kuài ，mǎn miàn hóng guāng ，yǎng tóu yín sòng zì jǐ gāng zuò chū de shī ，měi dāng chén zuì zài huān lè de shí hòu ，huǎng hū jiān què wèi jiào dé zhè shì nán dé de huān lè 。wǒ yǐ (...)
wǒ rú hé hū zuò bǎo rén ？nǐ gōng shì āi fēng ，diē shì pú shè ，nǐ rú hé bú shì bǎo rén ？yòu dào sān dài xiàng mén 。
sān 、sì jù xiě shuǐ páng àn shàng ；wǔ 、liù jù zé xiě shuǐ zhōng zhōu zhǔ 。méi yáo chén 《yóu yǐn jìng shān 》yǒu “jiàn jiàn jiàn shuǐ qiǎn ，rǎn rǎn chāng pú chóu 。chāng pú huā (...)
dù fǔ dào jiāng líng ，zài qiū tiān 。sòng yù míng piān 《jiǔ biàn 》zhèng yǐ bēi qiū fā duān ：“bēi zāi qiū zhī wéi qì yě ，xiāo sè xī cǎo mù yáo luò ér biàn shuāi 。”qí cí zhǐ yòu zài shū xiě “pín shì shī zhí ér zhì bú píng ”，yǔ dù fǔ dāng shí de qíng huái gòng míng (...)
zuò duī ＿，háng dá sà ，lì lóng zhōng 。yǒu shí sān zhǎn liǎng zhǎn ，dàn jiǔ zuì méng hóng 。sì shí jiǔ nián qián shì ，yī bǎi bā pán xiá lù ，zhǔ zhàng yǐ qiáng dōng 。lǎo jìng hé suǒ sì ，zhī yǔ shǎo nián tóng 。
là zhú huā zhōng yuè mǎn chuāng 。chǔ méi chū shì shòu yáng zhuāng 。qí lín wéi pú yù wéi jiāng 。
xī hàn de dōu chéng zhǎng ān chéng shàng kōng yǐ shì hēi yún luàn fān ，lǐ jué 、guō sì děng rén zài zhè lǐ zhì zào shì duān 。wǒ rěn tòng gào bié le zhōng yuán de xiāng tǔ ，bǎ yī shēn zàn tuō gěi yáo yuǎn de jīng mán 。sòng háng shí qīn qī yǎn lǐ qín zhe lèi shuǐ ，péng yǒu men yī yī bú shě pān zhe chē yuán 。zǒu chū mén mǎn mù xiāo tiáo yī wú suǒ jiàn ，zhī yǒu duī duī bái gǔ zhē bì le jiāo yuán 。yī gè fù rén miàn dài jī sè zuò lù biān ，qīng qīng bǎ hái zǐ fàng zài xì cǎo zhōng jiān 。yīng ér kū shēng sī liè mǔ qīn de gān fèi ，jī fù rén rěn bú zhù huí tóu kàn ，dàn zhōng yú sǎ lèi dú zì zǒu qù ，“wǒ zì jǐ hái bú zhī dào sǐ zài hé chù ，shuí néng jiào wǒ men mǔ zǐ shuāng shuāng bǎo quán ？”bú děng tā shuō wán ，wǒ gǎn jǐn cè mǎ lí qù ，bú rěn zài tīng zhè shāng xīn de yǔ yán 。dēng shàng bà líng de gāo dì jì xù xiàng nán ，huí guò tóu wǒ yuǎn wàng zhe xī jīng zhǎng ān 。lǐng wù le 《xià quán 》shī zuò zhě sī niàn (...)
zhè shǒu cí shū xiě nǚ zǐ de lí chóu bié hèn 。cí yǐ xíng chuán shén ，cóng rén wù de wài mào zhuǎn ér shēn rù qí nèi xīn shì jiè ，tōng guò miáo xiě yī wèi gē nǚ de shēng huó piàn duàn ，jí zài dōng rì de qīng chén qǐ chuáng shū zhuāng shí de shēng huó qíng jǐng ，zhǎn xiàn le gē nǚ men tòng kǔ yǔ kǔ mèn de nèi xīn shì jiè 。shàng piàn jí háng diǎn tí 。shǒu èr jù yǐ sù miáo shǒu fǎ gōu lè chū yī fú tú huà ：zhǔ rén gōng yú dōng rì líng chén lín jìng shū zhuāng ，jīng xīn dì zài é shàng tú chū méi zhuàng wǔ sè huā duǒ 。“lián mù juàn ”，àn shì tā yǐ qǐ chuáng ；qīng shuāng ，qì hòu zhī wēi hán ；yīn wēi hán ér hē shǒu ，kě xiǎng jiàn tā de jiāo qiè ；méi zhuāng ，shì yī zhǒng měi zhuāng ，shǐ yú nán cháo sòng shòu yáng gōng zhǔ ；shì méi zhuāng ，wèi shì zhe miáo huà méi huā zhuāng 。hòu èr jù xiě tā běn yǒu lí chóu bié hèn ，suǒ yǐ bǎ méi huà dé xiàng yuǎn shān yī yàng xiū zhǎng 。gǔ rén yǒu yǐ shān shuǐ yù bié lí de xí guàn ，méi dài zhī zhǎng ，xiàng zhēng shuǐ kuò shān zhǎng 。yòng yuǎn shān bǐ měi rén zhī méi ，yóu lái yǐ jiǔ 。yǐ shàng ，dú zhě cóng gē nǚ yī fān duì jìng shū zhuāng 、gù yǐng zì lián de jǔ dòng zhōng ，yóu qí shì cóng tā miáo méi zuò “yuǎn shān zhǎng ”dāng zhōng ，kě yǐ kuī jiàn tā nèi xīn de qī kǔ hé duì ài qíng de kě wàng 。xià piàn jí qí chéng gōng jìn háng le xīn lǐ kè huà ，miáo xiě le gē nǚ nèi xīn de qī kǔ hé bēi liáng 。shǒu sān jù xiě tā zhuī yì wǎng shì ，āi tàn fāng nián yì shì ，nèi xīn shāng gǎn bú yǐ 。cǐ sān jù ，liáo liáo shù yǔ biàn dào chū le nǚ zhǔ rén gōng duì yú zì shēn mìng yùn bú néng zì zhǔ ér zhī dé ràng měi hǎo nián huá xū dù zài péi rén huān xiào shàng de tòng chǔ 。jié wěi sān jù ，yǐ nǚ zhǔ rén gōng “nǐ gē xiān liǎn ”、qiáng yán huān xiào 、cùn cháng yù duàn de qíng tài ，huó líng huó xiàn dì kè huà chū gē nǚ wú fǎ huò dé xìng fú shēng huó ér wéi shēng jì bèi pò mài chàng de tòng kǔ xīn qíng 。“nǐ gē xiān liǎn ，yù xiào hái pín ”bā gè zì ，tòu lù le zhè wèi kào sè yì móu shēng de gē nǚ bú dé bú qiáng yán huān xiào de kǔ mèn 。zì jǐ juàn qǐ dài shuāng de mén lián ，rán hòu hē shǒu shì zhuāng ，kě jiàn qí gū dú kùn kǔ 。shì duì mài xiào shēng huó de zǒng jié ，yě shì duì cóng liáng hòu de xiàn shí de gài kuò 。mò jù “zuì duàn rén cháng ”yǐn hán zhe zuò zhě de tóng qíng ，yǔ jiǎn yì shēn ，shí fèn chuán shén 。cǐ cí xiě rén méi mù chuán shén ，rù mù sān fèn ，jiāng gē jì de yuàn jiē hé bēi kǔ kè huà dé xǔ xǔ rú shēng 、hū zhī yù chū ，zú jiàn cí rén shēng huó tǐ yàn hé yì shù gōng lì zhī shēn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首词抒写女子的离愁别恨。词以形传神，从人物的外貌转而深入其内心世界，通过描写一位歌女的生活片断，即在冬日的清晨起床梳妆时的生活情景，展现了歌女们痛苦与苦闷的内心世界。上片即行点题。首二句以素描手法勾勒出一幅图画：主人公于冬日凌晨临镜梳妆，精心地在额上涂出梅状五色花朵。“帘幕卷”，暗示她已起床；轻霜，气候只微寒；因微寒而呵手，可想见她的娇怯；梅妆，是一种美妆，始于南朝宋寿阳公主；试梅妆，谓试着描画梅花妆。后二句写她本有离愁别恨，所以把眉画得像远山一样修长。古人有以山水喻别离的习惯，眉黛之长，象征水阔山长。用远山比美人之眉，由来已久。以上，读者从歌女一番对镜梳妆、顾影自怜的举动中，尤其是从她描眉作“远山长”当中，可以窥见她内心的凄苦和对爱情的渴望。下片极其成功进行了心理刻画，描写了歌女内心的凄苦和悲凉。首三句写她追忆往事，哀叹芳年易逝，内心伤感不已。此三句，寥寥数语便道出了女主人公对于自身命运不能自主而只得让美好年华虚度在陪人欢笑上的痛楚。结尾三句，以女主人公“拟歌先敛”、强颜欢笑、寸肠欲断的情态，活灵活现地刻画出歌女无法获得幸福生活而为生计被迫卖唱的痛苦心情。“拟歌先敛，欲笑还颦”八个字，透露了这位靠色艺谋生的歌女不得不强颜欢笑的苦闷。自己卷起带霜的门帘，然后呵手试妆，可见其孤独困苦。是对卖笑生活的总结，也是对从良后的现实的概括。末句“最断人肠”隐含着作者的同情，语简意深，十分传神。此词写人眉目传神，入木三分，将歌妓的怨嗟和悲苦刻画得栩栩如生、呼之欲出，足见词人生活体验和艺术功力之深。
词的上片写登临齐山的今昔之感。词起笔“十二年前，曾上到、绣春台顶。”从昔日登此山写起，说明这次是旧地重游。昔日登山的情景怎样呢？“双脚健、不烦筇（qióng）杖，透岩穿岭。”“筇杖”即竹杖。“透岩穿岭”，即翻山越岭。即十二年前诗人凭着一股少年锐气，迈开轻健的双脚，不(...)

相关赏析

虽有贤雄兮终不重行。
心肝吐尽无馀事，
如汉初朝廷准允民间铸钱，贾谊就上书反对，他认为民间铸钱有三弊：一、将有许多假钱；二、各地所铸的钱会轻重不一，不利流通；三、铸钱利厚，若吸引大量劳力投向铸钱，便会影响农业生产。可惜意见未得到采纳。
这是一幅瑰玮壮观的秋夜冶炼图。在诗人神奇的画笔下，光、热、声、色交织辉映，明与暗、冷与热、动与静烘托映衬，鲜明、生动地表现了火热的劳动场景，酣畅淋漓地塑造了古代冶炼工人的形象，确是古代诗歌宝库中(...)

作者介绍

陈仕俊 陈仕俊，字哲卿，号云颠。东莞人。五以儒士应举，明世宗嘉靖二十二年（一五四三）佹而复失。遂隐居不出，大放于文词。晚读书于旗峰书舍，莫知所终。著有《雪颠集》。民国《东莞县志》卷五八有传。